Co ciekawego dzieje się w kosmosie? Bardzo dużo! Opowiedzą nam o tym kosmiczni prelegenci na spotkaniach z serii Bielany Na Orbicie. Seria kosmicznych spotkań wraca na Warszawskie Bielany po raz trzeci.

Każdy znajdzie coś dla siebie – na kosmos patrzymy z ogromnym rozmachem – od zorzy polarnej i astronomii, poprzez budowę rakiet, i satelitów, aż po puszczenie wodzy fantazji i pomyślenie „a co jeśli?”.

Spotkania odbędą się we wtorki:

• 27 września 2022
• 25 października 2022
• 15 listopada 2022
• 6 grudnia 2022

Zaczynamy zawsze o 18:00, kończymy o 20:00.

?Gdzie? Sala widowiskowa w Urzędzie Dzielnicy Bielany – ulica S. Żeromskiego 29 (wejście od strony ul. Jarzębskiego), Warszawa.

6 grudnia 2022

Satelity, które zmieniły świat

Czy bez satelitów cofnęlibyśmy się do średniowiecza? Jak kosmiczne urządzenia wpływają na co dzień na Twoje życie? Dlaczego orbita ziemska jest już tak zatłoczona? Na te i inne pytania odpowie Alicja podczas prezentacji o niesamowitych satelitach, które zmieniły losy świata! Odbędziemy także intrygującą podróż w przyszłość i porozmawiamy o tych technologiach, które dopiero nadejdą…

Alicja Musiał – inżynierka systemowa w gliwickiej kosmicznej firmie KP Labs. Od niemal pięciu lat związana z polską branżą satelitarną – najpierw jako programistka w studenckim projekcie KRAKsat, później jako operatorka satelity PW-Sat2, a obecnie zajmująca się kosmosem na etacie. Analogowa astronautka i pilotka, w wolnym czasie fotografująca koty.

Rakieta Bursztyn – polski powrót za linię Karmana

Czy w Polsce można budować rakiety kosmiczne? Mało osób wie, że pewne prace nad takimi rakietami były prowadzone w Polsce już w latach 60 XX wieku. Zespół inżynierów z warszawskiego Instytutu Lotnictwa pracował wtedy nad rakietami Meteor, z których wersja Meteor 2K sięgnęła umownej granicy kosmosu zwanej linią Karmana. Obecnie w Instytucie Lotnictwa prowadzone są prace nad rakietą Bursztyn 2K, której nazwa nawiązuje do tradycji programu Meteor. O ostatnich postępach, testach lotnych oraz komercjalizacji projektu opowie Olgierd Cichorek – inżynier w projekcie Bursztyn.

Olgierd Cichorek – inżynier w Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa w projekcie Bursztyn. Rakiety zaczął konstruować w trakcie studiów na Politechnice Wrocławskiej w ramach koła naukowe Pwr in Space. Doktorant Centrum Badań Kosmicznych PAN, gdzie zajmuje się badaniem stabilności plazmowych napędów satelitarnych.

Po co wracamy na Księżyc?

11 grudnia 2022 misja Artemis 1 powróci na naszą planetę, po kilku tygodniach krążenia dookoła Księżyca. Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, będzie to stanowić pierwszy kamień milowy na drodze do powrotu, po ponad 50 latach, ludzi na Srebrny Glob. Misje Apollo pozwoliły nam odkryć jak Księżyc powstał i w jaki sposób zmieniała się jego powierzchnia. Okazało się że skały na Srebrnym Globie są bardzo podobne do tego co możemy zobaczyć tu na Ziemi, z jedną, ale bardzo ważną różnicą: są dużo, dużo, dużo bardziej suche niż najbardziej sucha skała na naszej planecie. To z kolei było poszlaką dzięki której udało się ustalić że układ Ziemia- Księżyc powstał w wyniku gigantycznego zderzenia dwóch protoplanet. Jednakże bezdyskusyjnie, jedną z najważniejszych odkryć programu Apollo było uświadomienie ludzkości jak ważne w kształtowaniu geologii naszego układu słonecznego są zderzenia asteroid. Między innymi dzięki temu mamy teraz programy obserwacyjne śledzące NEO-s ciała niebieskie których orbity przecinają orbitę Ziemi, a także niedawny udany test misji obrony planetarnej DART. Skoro tak dużo już wiemy, czy jest powód żeby wracać na Księżyc? Czego możemy oczekiwać na miejscu? O misjach na Księżyc i geologii tego ciała niebieskiego opowie dr Ania Łosiak

dr Anna Łosiak – geolożka planetarna, zajmująca się badaniem małych kraterów uderzeniowych na Ziemi i procesów kształtujących powierzchnię Marsa i Księzyca. Pracuje w Instytucie Nauk Geologicznych PAN, związana zawodowo z Uniwersytetem w Exeter. Absolwentka UW i Michigan State University, doktoryzowała się na Uniwersytecie w Wiedniu. Otrzymała granty: Fulbrighta, NCN, Fundacja Nauki Polskiej, Europlanet oraz Maria Sklodowska Curie Individual Fellowship.

15 listopada 2022

Jak powstają zorze polarne i gdzie najlepiej na nie zapolować?

Daleko na północy najciemniejsze noce polarne rozświetlane są blaskiem kolorowych, tańczących wzorów na niebie. Czym są zorze polarne? Jak powstają i gdzie najlepiej na nie zapolować? O tym niezwykłym arktycznym fenomenie opowie Karol Wójcicki – popularyzator astronomii i podróżnik, który dwa zimowe miesiące w roku spędza za kołem podbiegunowym na poszukiwaniu świateł północy.

Jak będzie wyglądać górnictwo kosmiczne na księżycu?

Stacja górnicza na Księżycu, elektrownia słoneczna na orbicie, czy demonstracje górnicze na misjach planetarnych to dziś nie Sci-Fi a rozważania dnia powszedniego w przemyśle kosmicznym. Uzupełniając kluczowe luki wiedzy i luki technologiczne w dziedzinie zasobów kosmicznych przygotowujemy się do zrównoważonej obecności ludzkości poza Ziemią. Poza globalnymi rozwiązaniami, przejdziemy przez kilka projektów Astroniki finansowanych przez ESA dotyczących tematów górnictwa i przetwarzania wody, konstrukcji budowli horyzontalnych oraz magazynowania energii by pokazać to, jak Polska (świetnie) wspiera górnictwo kosmiczne!

Gordon Wasilewski – starszy inżynier ds. badań i rozwoju w spółce Astronika. Badacz problematyki wykorzystania zasobów kosmicznych, szczególnie wydobycia wody poza Ziemią. Doktor geofizyki kosmicznej oraz „górnik kosmiczny”.

KOSMICZNE PROJEKTY W SZKOLE

Jak warszawscy uczniowie wygrali konkurs na projekt bazy księżycowej?

Agencje kosmiczne z całego świata wracają na Księżyc. Niedługo wylądują tam ludzie, a w dalszej przyszłości zamieszkają na Srebrnym Globie. Jak będzie wyglądała ich baza na Księżycu?

Europejska Agencja Kosmiczna organizuje skierowany do uczniów konkurs Moon Camp Challenge. Razem z dwoma kolegami, Jeremiaszem Janota-Bzowskim i Luką Rozhok, wygrałem ten konkurs. Jest to coś wyjątkowego, ponieważ to Polacy pokonali zespoły z całej Europy, zdobywając pierwsze miejsce w międzynarodowym konkursie. Wzięliśmy w nim udział, ponieważ była to doskonała okazja do poszerzania wiedzy o naszym wspólnym hobby – kosmosie, oraz do pracy zespołowej, a wygraliśmy go dzięki wyjątkowym przykładaniu wagi do detali i dobrych relacji w grupie. Podczas tej prezentacji dowiecie się o kulisach tego projektu i detalach naszego projektu bazy księżycowej.

Tobiasz Dąbrowski – V LO im. księcia Józefa Poniatowskiego
Jeremiasz Janota-Bzowski – XXVIII LO im. Jana Kochanowskiego
Luka Rozhok – XXVIII LO im. Jana Kochanowskiego

Tobiasz Dąbrowski – uczeń drugiej klasy V LO im. ks. Józefa Poniatowskiego o profilu biol-chem-mat. Pasjonat astronautyki. W wolnych chwilach czyta książki popularnonaukowe, gra na gitarze i tworzy kolejne projekty.

Jak zbudować symulator sondy kosmicznej w szkole? Historia zespołu SaTech

CanSat to międzynarodowy konkurs Europejskiej Agencji Kosmicznej. Polega on na samodzielnym konstruowaniu symulatorów sond kosmicznych przez uczniów i uczennice oraz przeprowadzeniu za ich pomocą badań naukowych.

Przedstawimy wam nasz zespół, konkurs CanSat i naszego minisatelitę SaTech. Opowiemy czym się różnił od innych ministatelitów, dlaczego wybraliśmy misję telekomunikacyjną. Pokażemy również SDRy, kilka prototypów spadochronów, obudowy i około kilograma elektroniki. Razem obejrzymy film z wynoszeniem canstaów na wysokość prawie 2km przez rakietę Solaris na Pustyni Błędowskiej.

Zespół SaTech: Hubert Jabłoński, Jan Kornacki, Adam Naszewski, Piotr Rajski, Maciej Słomka, Igor Sarnowski
Szkoła, w której się uczymy: Technikum Łączności im. prof. dra. inż. Janusza Groszkowskiego al. St. Zjednoczonych 24 w Warszawie

Od kartonowych rakiet do pracy w przemyśle kosmicznym

Czy we własnym garażu można poczuć się jak inżynier z NASA? Okazuje się, że tak! Od ponad 12 lat modelarze zrzeszeni w ramach Polskiego Towarzystwa Rakietowego budują swoje rakiety. Niektóre z nich z łatwością przebijają barierę dźwięku, a niektóre, jak rakieta Solaris, wynoszą prawdziwe eksperymenty naukowe! Jak zacząć oraz jakie wyzwania stoją na drodze do zbudowania własnej rakiety? Jak zrobić to bezpiecznie? I jak takie doświadczenie przydaje się na drodze do pracy w przemyśle kosmicznym?

Bartosz Źrebiec – Od kilku lat działam w Polskim Towarzystwie Rakietowym oraz w Studenckim Kole Astronautycznym. Rok temu brałem udział w programie ESA Fly a Rocket! w ośrodku badań rakietowych Andoya Space w Norwegii. Od niedawna rozwijam się w Centrum Technologii Kosmicznych, gdzie pracuję na hamowni silników rakietowych.

Bielany na Orbicie #1 – 27 września 2022

Podczas pierwszego spotkania 27 września posłuchamy prezentacji:

Obcy na niebie pełnym planet

Odkryto już 5000 planet pozasłonecznych. Ile z nich może tętnić życiem? Jakie są szanse, że to życie inteligentne? Enrico Fermi podczas dyskusji o mnogości gwiazd w kosmosie spytał „Gdzie oni wszyscy są?”, od tamtej pory mówi się o Paradoksie Fermiego. Jak zasadne jest to pytanie? Przyjrzymy się okolicznościom które mogą sprzyjać lub szkodzić szansom na życie na obcych planetach.

Mateusz Wielgosz – inżynier z wykształcenia, project manager z zawodu, popularyzator nauki z zamiłowania. Po dziesięciu latach prowadzenia popularnonaukowego bloga postanowił napisać książkę stanowiącą przewodnik bo dość nowej gałęzi astronomii jaką jest poszukiwanie i badanie planet poza Układem Słonecznym.

Co można zobaczyć i jak zacząć obserwacje gwiazd?

Zacznę od tego, co można obserwować na nocnym niebie, czyli Księżyc, planety, gwiazdy i obiekty głębokiego nieba. Następnie przejdę do części technicznej, czyli czym można prowadzić obserwacje (nieuzbrojone oczy, lornetka, teleskopy soczewkowe, teleskopy zwierciadlane) i do jakich obiektów poszczególny sprzęt się najlepiej sprawdza, a także czego należy spodziewać się, patrząc w okular. Następnie przejdę do podstawowych parametrów teleskopów, czyli średnica, ogniskowa, światłosiła, maksymalne dostępne powiększenie oraz jak liczyć powiększenie, mając okular o danej ogniskowej. Dzięki temu zyskam też pretekst do wspomnienia o dostępnych rodzajach okularów. Na koniec rzeczy pomagające w znajdowaniu obiektów na niebie, czyli obrotowa mapa nieba i atlas nieba. Jak wystarczy czasu, to zrobię wstęp do astrofotografii, ale może być ciężko.

Aleksander Łyczek – absolwent lotnictwa i kosmonautyki na Politechnice Warszawskiej, aktualnie pracuję w polskim sektorze kosmicznym. Zajmuję się przede wszystkim obliczeniami wytrzymałościowymi w projektach, niemniej zdarza mi się od czasu zaprojektować jakąś część. Członek Klubu Astronomicznego Almukantarat od 2016 roku, w tym czasie wielokrotnie pełniłem m. in. rolę mistrza obserwacji na obozach astronomicznych organizowanych przez Klub.

Mars z Orbity – Skąd Wiemy Tyle o Czerwonej Planecie?

W czasie prezentacji w przystępny sposób przedstawione zostaną zastosowania satelitów w badaniu Marsa i jego powierzchni. Przyjrzymy się ciekawym zjawiskom i zbadamy tajemnicze obiekty z naukowej perspektywy. Rozważymy jak przy pomocy nowoczesnej technologii szukać wody na Marsie, wyznaczać odpowiednie strefy do budowy baz dla kolonistów, oraz czy możliwe jest przeprowadzenie takich badań z zacisza własnego domu.

Piotr Król – jestem absolwentem Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Z geologią i kartografią planetarną związałem się w czasie studiów magisterskich podczas pisania pracy dyplomowej z zakresu teledetekcji Marsa, za którą otrzymałem nagrodę od Lunar & Planetary Institute w Houston. W życiu zawodowym pracuję w sektorze obserwacji Ziemi i systemów informacji geograficznej.

?Gdzie? Sala widowiskowa w Urzędzie Dzielnicy Bielany – ulica S. Żeromskiego 29 (wejście od strony ul. Jarzębskiego), Warszawa.

Partner wydarzenia: Młodzieżowa Rada Dzielnicy Bielany
Patron medialny: To Jakiś Kosmos