Tej zimy naukowcy z NASA nie mieli łatwo, gdy decydowali o wyborze nowych projektów misji Discovery eksplorujących Układ Słoneczny spośród tuzina intrygujących koncepcji badawczych. W czwartek 13 lutego decyzja została podjęta — wybrano cztery misje do dodatkowego przestudiowania i udoskonalenia. NASA oświadczyła, że propozycje zostały wyłonione w konkursie na podstawie ich potencjalnej wartości naukowej oraz prawdopodobieństwa wykonalności planów rozwojowych.
Każdy zespół kierujący pracami nad misją otrzyma 3 mln dolarów z NASA na dopracowanie i sfinalizowanie swoich koncepcji w ciągu 9 miesięcy. Następnie NASA wybierze dwie misje, aby kontynuować ich rozwój i uruchomić w kolejnych latach. Misje Discovery mają ustalony budżet na 450 milionów dolarów. Agencja przedstawiła podsumowanie możliwości czterech wybranych misji.
DAVINCI+
Celem misji jest przebadanie atmosfery Wenus, co jest niezbędne do zrozumienia jej genezy i ewolucji. Satelita zanurkuje w nieprzyjazną atmosferę planety, aby szczegółowo zmierzyć jej skład od górnych warstw aż do samej powierzchni oraz określić, czy na Wenus mógł istnieć ocean. Instrumenty pomiarowe zostaną umieszczone w specjalnie zbudowanej w tym celu kapsule do lądowania, która będzie stanowić ochronę przed intensywną atmosferą Wenus. „+” w nazwie DAVINCI+ odnosi się do elementu rejestrującego obraz podczas misji, który obejmuje kamery w kapsule i na satelicie, który posłuży do oznaczania typu skał na powierzchni planety. James Garvin z NASA’s Goddard Space Flight Center w Greenbelt, Maryland, jest głównym badaczem, a Goddard zapewni zarządzanie projektem.
Io Volcano Observer
Misja ma eksplorować Io, aby zbadać w jaki sposób siły pływowe kształtują strukturę ciał niebieskich. Księżyc ten jest ogrzewany przez nieustanny nacisk grawitacji Jowisza i uznawany za najbardziej aktywne wulkanicznie ciało w Układzie Słonecznym. Jednak niewiele wiadomo o charakterystycznych cechach Io, chociażby czy w jego wnętrzu znajduje się ocean magmy. Sonda IVO podczas bliskich przelotów uzyskałaby informację na temat procesu powstawania magmy i warunków prowadzących do jej wybuchów. Wyniki misji mogłyby zrewolucjonizować nasze rozumienie procesów o powstawaniu i ewolucji ciał skalistych, takich jak lodowe księżyce w naszym Układzie Słonecznym oraz planety pozasłoneczne. Alfred McEwen z University of Arizona w Tucson jest głównym badaczem. Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory w Laurel, Maryland, zapewni zarządzanie projektem.
Trident
Kolejna misja, która przeszła przez ten etap selekcji to Trident. Ma ona eksplorować Trytona – unikatowy i wysoce aktywny lodowy księżyc Neptuna. Jej celem jest odkrycie miejsc zdolnych do podtrzymania życia na obiektach tak dalekich odległościach od Słońca. Misja Voyager 2 odkryła, że powierzchnia Trytona jest aktywna i składa się z czynnych gejzerów, które emitują gaz i pył, czyniąc ją drugą najmłodszą powierzchnią w Układzie Słonecznym. Ze względu na jonosferę, która może tworzyć organiczny śnieg i potencjalny wewnętrzny ocean, Tryton jest ekscytującym celem do eksploracji, może bowiem pomóc zrozumieć jak możliwe do zamieszkania światy rozwijają się zarówno w naszym Układzie Słonecznym, jak też w innych układach planetarnych., Misja Trident wykona tylko przelot koło Trytona, nie będzie wchodzić na orbitę, ale i tak postara się stworzyć mapę księżyca oraz scharakteryzować aktywne procesy i ocenić, czy istnienie oceanu pod jego powierzchnią jest możliwe. Louise Prockter z Lunar and Planetary Institute/Universities Space Research Association w Houston jest głównym badaczem. NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) z Pasadeny, California zapewni zarządzanie projektem.
VERITAS
Celem misji VERITAS jest również Wenus. Zadaniem misji byłoby kartografowanie powierzchni planety w celu poznania jej geologicznej historii i zrozumienia, dlaczego Wenus rozwinęła się zupełnie inaczej niż Ziemia. Okrążając Wenus z radarem, VERITAS zmapuje wzniesienia na powierzchni niemal całej planety, co pozwoli stworzyć trójwymiarową rekonstrukcję jej topografii i potwierdzić czy procesy takie jak ruch płyt tektonicznych i wulkanizm dalej się tam odbywają. VERITAS zarejestruje także emisje podczerwieni z powierzchni, co posłuży do zmapowania geologii Wenus, która pozostaje nieznana. Suzanne Smrekar z NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) w Pasadenie, California, jest głównym badaczem. JPL zapewni zarządzanie projektem.
Specjaliści od Wenus nie poddają się
Dwie z czterech misji są nakierowane na poszerzanie wiedzy o Wenus. Ostatnią misją NASA na Wenus był Messenger, sonda wystrzelona w 1989 roku. Jeśli misja DAVINCI+ zostałaby wybrana, byłaby pierwszą od 1978 roku misją prowadzoną przez NASA, która wnikinie w atmosferę Wenus. Obie misje znalazły się w finale podczas ostatniej dogrywki konkursu ogłoszonej w styczniu 2017 roku, ale nie zostały wybrane. Wygrały wówczas misje, Lucy i Psyche, przeznaczone do badania asteroid. Być może tym razem entuzjastom Wenus się poszczęści.
